NicolasVanhecke · June 27, 2025 10:37
diff --git a/gistfile1.txt b/gistfile1.txt
 “We krijgen in de praktijk ongelooflijk veel vragen rond haaruitval, ook van mannen”, vertelt dermatoloog Stefanie Bracke, die onder meer Gert Verhulst tot een van haar patiënten kan rekenen. “Mannen weten meestal wel dat het bij hen over erfelijke kaalheid gaat en dat dat compleet normaal is, maar toch zie je dat ze er emotioneel mee worstelen.”
 “Daar komt ook nog eens bij dat dermatologie, de enige medische discipline met een erkende opleiding in haarproblemen, overbevraagd is. Er is veel vraag naar alles wat met de huid te maken heeft, en dat leidt tot lange wachtrijen van soms maanden. Als je inmiddels maar haar blijft verliezen, kan dat erg frustrerend zijn. Ik snap dus volkomen dat mensen met vragen zitten, en op zoek zijn naar de correcte info.”
 “Op nummer één staat ongetwijfeld androgenetische alopecia, ook wel beter bekend als de erfelijke vorm van kaalheid”, vertelt dokter Bracke. “Onder invloed van het hormoon dihydrotestosteron (DHT) worden bij sommige mannen de haarfollikels kleiner. De haren worden steeds minder dik, bevatten steeds minder pigment en gaan uiteindelijk helemaal verdwijnen. Dit overkomt heel veel mannen.” Naar schatting zou minstens zeventig procent er ooit mee te maken krijgen.
 “De andere oorzaken zijn veel zeldzamer. Dat gaat dan maar over enkele procenten in de bevolking. Iets wat we bijvoorbeeld weleens zien is telogeen effluvium. Daarbij valt je haar als man overal wat uit, dus niet alleen aan de inhammen of op de kruin. Dit is vaak een reactie op een stressperiode, en treedt ongeveer twee à drie maanden nadien op.”
 “Ook alopecia areata komt af en toe bij mannen voor. Dit is een auto-immuunziekte, waarbij je eigen lichaam zich eigenlijk richt tegen je haarfollikels. Heel typisch zijn kale, ronde vlekken. Dit haar kan wel teruggroeien. Nog zeldzame oorzaken zijn bepaalde medicatie of schimmelinfecties op de hoofdhuid.”
 “Ik ga ervan uit dat deze man last heeft van de erfelijke vorm van mannelijke kaalheid”, zegt dr. Bracke. “Zoals eerder gezegd gaat de haarfollikel hierbij steeds kleiner worden en op het einde volledig verschrompelen. Als je het zover laat komen, zal medicatie geen effect meer hebben. Mijn advies is daarom om zo snel mogelijk in te grijpen als je de eerste signalen begint op te merken. Hoe vroeger je begint, hoe meer haardichtheid je vaak kan behouden.”
 Bij wie al kaal is, kan alleen nog maar een haartransplantatie werken. “Maar ook hier zijn er voorwaarden”, vertelt dokter Bijan Feriduni. Hij is gespecialiseerd in haartransplantaties en hielp onder meer ex-wielrenner Niels Albert. “Zo moet er nog altijd een duidelijke diagnose worden gesteld en moet er worden aangetoond dat medicatie na 12 tot 18 maanden geen effect heeft. Cruciaal is ook dat het donorgebied van voldoende kwaliteit is om een transplantatie mogelijk te maken. Het donorgebied is bij mannen vaak de haarkrans aan de achterkant van het hoofd.”
 “Veel mensen zijn vaak wanhopig op zoek naar een oplossing voor hun haarverlies en daar durven bedrijven van te profiteren”, vertelt dokter Bracke. “Er zijn verschillende producten die weinig tot geen doorslaggevend effect hebben op je haarverlies. Shampoo is zo eentje. Een stof moet minstens zes uur op de hoofdhuid blijven om goed te kunnen inwerken. Een shampoo kan dus nooit voldoende effect hebben.”
 “Hetzelfde geldt voor het slikken van haarsupplementen of vitamines. Dit heeft alleen nut als we echt een duidelijk tekort kunnen aantonen in je bloed. Anders zal dit geen effect hebben. Ook een belangrijke bij mannen, die vaak sporten: gebruik geen anabole steroïden. Dit zal je misschien meer spieren opleveren, maar we weten dat het ook het proces van haaruitval kan versnellen.”
 “Als je nog haartjes ziet, dan kunnen we ingrijpen met medicatie en krijgen we de haaruitval meestal behoorlijk goed onder controle. We doen dit over het algemeen met twee soorten: finasteride (of dutasteride) en minoxidil. Finasteride of dutasteride gaat de omzetting van testosteron in dihydrotestosteron – de oorzaak van het haarverlies – remmen. Minoxidil gaat de doorbloeding van de haarfollikels verbeteren en zo de groei stimuleren.”
 “Het is belangrijk dat je beide soorten neemt. Als je bijvoorbeeld enkel minoxidil neemt, krijg je wel meer haren, maar gaan die na verloop van tijd toch uitvallen. Beide medicijnen zijn verkrijgbaar in pilvorm en lotionvorm. We kiezen tegenwoordig sneller voor de pilvorm, omdat patiënten dat vaker trouwer gebruiken. Let wel op, dit moet je wel levenslang iedere dag blijven herhalen. Haaruitval is niet iets dat we kunnen genezen, maar enkel onder controle kunnen houden.”
 “Naast die medicatie kunnen we ook nog aan PRP doen. Daarbij spuiten we je eigen bloedplasma met een hoge concentratie aan bloedplaatjes in je hoofdhuid in. Bij sommige mensen kan het nog een extra boost geven aan het haar. Het zal wel nooit op zichzelf werken. De minoxidil en finasteride blijven essentieel. Bovendien is PRP redelijk duur. Een sessie kost 350 euro.”
 “Erfelijke haaruitval kan je niet voorspellen”, zegt dokter Bracke. “Zelfs een tweeling zal niet op exact hetzelfde moment hun haar verliezen. De ene persoon heeft iets meer gevoeligheid voor dihydrotestosteron (DHT) geërfd en zal op zijn dertigste kaal zijn, terwijl de andere op zijn vijftigste enkel wat uitgedund haar heeft. Het enige wat we wel zeker weten is dat hoe ouder je wordt, hoe meer kans je hebt om je haar te verliezen.”
 “Ik vermoed dat het hier gaat over de auto-immuunziekte alopecia areata”, zegt dokter Bracke. “Daarbij richt je eigen lichaam zich tegen de haarfollikels. Je kan het op je hoofdhuid hebben, maar evengoed in je baard of op je wenkbrauwen. Het gaat vaak om tijdelijke kale vlekken, die na enkele maanden weer verdwijnen. Wat kan werken is cortisone inspuiten in de kale vlekken, waardoor de haartjes terugkomen. Al is het geen garantie. De vlekjes kunnen ergens anders nog altijd terug opduiken.”
 “Dat hangt er vanaf hoeveel grafts er nodig zijn”, zegt dokter Feriduni. “Een graft is een stukje huidweefsel met één of meerdere haarfollikels. In België ligt de prijs gemiddeld tussen de 4.000 en 12.000 euro, exclusief btw. Daar zit doorgaans zowel het intakegesprek, de behandeling zelf én de opvolging bij inbegrepen.”
 “In het buitenland kan dat bedrag lager liggen. Daar betaal je doorgaans tussen de 3.000 en 4.000 euro voor de vlucht, behandeling en het verblijf. Dat lijkt aantrekkelijk, maar stellen we spijtig genoeg regelmatig vast dat het eindresultaat niet altijd aan de verwachtingen voldoet. Dan is er een correctieve behandeling nodig, wat emotioneel én financieel zwaar kan doorwegen. Bovendien is het ook zo dat complicaties soms moeilijker behandeld kunnen worden, aangezien patiënten dan al terug in België zijn.”
 “De meest voorkomende reacties vlak na een ingreep zijn een lichte zwelling of roodheid in het behandelde gebied”, zegt dokter Feriduni. “Dit is een normale reactie van het lichaam op zowel de ingreep als de lokale verdoving. Dit verdwijnt doorgaans spontaan binnen enkele dagen. Andere tijdelijke bijwerkingen kunnen bestaan uit jeuk, een licht branderig gevoel in het donorgebied of een voorbijgaande gevoelloosheid van de hoofdhuid. Ernstige of langdurige complicaties komen zelden voor.”
 “Bij medicatie is de meest voorkomende bijwerking extra haargroei”, vult dokter Bracke tot slot nog aan. “We zien dat mannen soms extra haar op armen of op de baard krijgen, al is dat voor de meeste geen probleem. Bij finasteride is er ook de zeldzame bijwerking dat het voor potentieverlies zou zorgen, omdat het de omzetting van testosteron naar dihydrotestosteron verhindert. Maar dit heb ik nog nooit meegemaakt bij een van mijn patiënten.”
	“We krijgen in de praktijk ongelooflijk veel vragen rond haaruitval, ook van mannen”, vertelt dermatoloog Stefanie Bracke, die onder meer Gert Verhulst tot een van haar patiënten kan rekenen. “Mannen weten meestal wel dat het bij hen over erfelijke kaalheid gaat en dat dat compleet normaal is, maar toch zie je dat ze er emotioneel mee worstelen.”
	“Daar komt ook nog eens bij dat dermatologie, de enige medische discipline met een erkende opleiding in haarproblemen, overbevraagd is. Er is veel vraag naar alles wat met de huid te maken heeft, en dat leidt tot lange wachtrijen van soms maanden. Als je inmiddels maar haar blijft verliezen, kan dat erg frustrerend zijn. Ik snap dus volkomen dat mensen met vragen zitten, en op zoek zijn naar de correcte info.”
	“Op nummer één staat ongetwijfeld androgenetische alopecia, ook wel beter bekend als de erfelijke vorm van kaalheid”, vertelt dokter Bracke. “Onder invloed van het hormoon dihydrotestosteron (DHT) worden bij sommige mannen de haarfollikels kleiner. De haren worden steeds minder dik, bevatten steeds minder pigment en gaan uiteindelijk helemaal verdwijnen. Dit overkomt heel veel mannen.” Naar schatting zou minstens zeventig procent er ooit mee te maken krijgen.
	“De andere oorzaken zijn veel zeldzamer. Dat gaat dan maar over enkele procenten in de bevolking. Iets wat we bijvoorbeeld weleens zien is telogeen effluvium. Daarbij valt je haar als man overal wat uit, dus niet alleen aan de inhammen of op de kruin. Dit is vaak een reactie op een stressperiode, en treedt ongeveer twee à drie maanden nadien op.”
	“Ook alopecia areata komt af en toe bij mannen voor. Dit is een auto-immuunziekte, waarbij je eigen lichaam zich eigenlijk richt tegen je haarfollikels. Heel typisch zijn kale, ronde vlekken. Dit haar kan wel teruggroeien. Nog zeldzame oorzaken zijn bepaalde medicatie of schimmelinfecties op de hoofdhuid.”
	“Ik ga ervan uit dat deze man last heeft van de erfelijke vorm van mannelijke kaalheid”, zegt dr. Bracke. “Zoals eerder gezegd gaat de haarfollikel hierbij steeds kleiner worden en op het einde volledig verschrompelen. Als je het zover laat komen, zal medicatie geen effect meer hebben. Mijn advies is daarom om zo snel mogelijk in te grijpen als je de eerste signalen begint op te merken. Hoe vroeger je begint, hoe meer haardichtheid je vaak kan behouden.”
	Bij wie al kaal is, kan alleen nog maar een haartransplantatie werken. “Maar ook hier zijn er voorwaarden”, vertelt dokter Bijan Feriduni. Hij is gespecialiseerd in haartransplantaties en hielp onder meer ex-wielrenner Niels Albert. “Zo moet er nog altijd een duidelijke diagnose worden gesteld en moet er worden aangetoond dat medicatie na 12 tot 18 maanden geen effect heeft. Cruciaal is ook dat het donorgebied van voldoende kwaliteit is om een transplantatie mogelijk te maken. Het donorgebied is bij mannen vaak de haarkrans aan de achterkant van het hoofd.”
	“Veel mensen zijn vaak wanhopig op zoek naar een oplossing voor hun haarverlies en daar durven bedrijven van te profiteren”, vertelt dokter Bracke. “Er zijn verschillende producten die weinig tot geen doorslaggevend effect hebben op je haarverlies. Shampoo is zo eentje. Een stof moet minstens zes uur op de hoofdhuid blijven om goed te kunnen inwerken. Een shampoo kan dus nooit voldoende effect hebben.”
	“Hetzelfde geldt voor het slikken van haarsupplementen of vitamines. Dit heeft alleen nut als we echt een duidelijk tekort kunnen aantonen in je bloed. Anders zal dit geen effect hebben. Ook een belangrijke bij mannen, die vaak sporten: gebruik geen anabole steroïden. Dit zal je misschien meer spieren opleveren, maar we weten dat het ook het proces van haaruitval kan versnellen.”
	“Als je nog haartjes ziet, dan kunnen we ingrijpen met medicatie en krijgen we de haaruitval meestal behoorlijk goed onder controle. We doen dit over het algemeen met twee soorten: finasteride (of dutasteride) en minoxidil. Finasteride of dutasteride gaat de omzetting van testosteron in dihydrotestosteron – de oorzaak van het haarverlies – remmen. Minoxidil gaat de doorbloeding van de haarfollikels verbeteren en zo de groei stimuleren.”
	“Het is belangrijk dat je beide soorten neemt. Als je bijvoorbeeld enkel minoxidil neemt, krijg je wel meer haren, maar gaan die na verloop van tijd toch uitvallen. Beide medicijnen zijn verkrijgbaar in pilvorm en lotionvorm. We kiezen tegenwoordig sneller voor de pilvorm, omdat patiënten dat vaker trouwer gebruiken. Let wel op, dit moet je wel levenslang iedere dag blijven herhalen. Haaruitval is niet iets dat we kunnen genezen, maar enkel onder controle kunnen houden.”
	“Naast die medicatie kunnen we ook nog aan PRP doen. Daarbij spuiten we je eigen bloedplasma met een hoge concentratie aan bloedplaatjes in je hoofdhuid in. Bij sommige mensen kan het nog een extra boost geven aan het haar. Het zal wel nooit op zichzelf werken. De minoxidil en finasteride blijven essentieel. Bovendien is PRP redelijk duur. Een sessie kost 350 euro.”
	“Erfelijke haaruitval kan je niet voorspellen”, zegt dokter Bracke. “Zelfs een tweeling zal niet op exact hetzelfde moment hun haar verliezen. De ene persoon heeft iets meer gevoeligheid voor dihydrotestosteron (DHT) geërfd en zal op zijn dertigste kaal zijn, terwijl de andere op zijn vijftigste enkel wat uitgedund haar heeft. Het enige wat we wel zeker weten is dat hoe ouder je wordt, hoe meer kans je hebt om je haar te verliezen.”
	“Ik vermoed dat het hier gaat over de auto-immuunziekte alopecia areata”, zegt dokter Bracke. “Daarbij richt je eigen lichaam zich tegen de haarfollikels. Je kan het op je hoofdhuid hebben, maar evengoed in je baard of op je wenkbrauwen. Het gaat vaak om tijdelijke kale vlekken, die na enkele maanden weer verdwijnen. Wat kan werken is cortisone inspuiten in de kale vlekken, waardoor de haartjes terugkomen. Al is het geen garantie. De vlekjes kunnen ergens anders nog altijd terug opduiken.”
	“Dat hangt er vanaf hoeveel grafts er nodig zijn”, zegt dokter Feriduni. “Een graft is een stukje huidweefsel met één of meerdere haarfollikels. In België ligt de prijs gemiddeld tussen de 4.000 en 12.000 euro, exclusief btw. Daar zit doorgaans zowel het intakegesprek, de behandeling zelf én de opvolging bij inbegrepen.”
	“In het buitenland kan dat bedrag lager liggen. Daar betaal je doorgaans tussen de 3.000 en 4.000 euro voor de vlucht, behandeling en het verblijf. Dat lijkt aantrekkelijk, maar stellen we spijtig genoeg regelmatig vast dat het eindresultaat niet altijd aan de verwachtingen voldoet. Dan is er een correctieve behandeling nodig, wat emotioneel én financieel zwaar kan doorwegen. Bovendien is het ook zo dat complicaties soms moeilijker behandeld kunnen worden, aangezien patiënten dan al terug in België zijn.”
	“De meest voorkomende reacties vlak na een ingreep zijn een lichte zwelling of roodheid in het behandelde gebied”, zegt dokter Feriduni. “Dit is een normale reactie van het lichaam op zowel de ingreep als de lokale verdoving. Dit verdwijnt doorgaans spontaan binnen enkele dagen. Andere tijdelijke bijwerkingen kunnen bestaan uit jeuk, een licht branderig gevoel in het donorgebied of een voorbijgaande gevoelloosheid van de hoofdhuid. Ernstige of langdurige complicaties komen zelden voor.”
	“Bij medicatie is de meest voorkomende bijwerking extra haargroei”, vult dokter Bracke tot slot nog aan. “We zien dat mannen soms extra haar op armen of op de baard krijgen, al is dat voor de meeste geen probleem. Bij finasteride is er ook de zeldzame bijwerking dat het voor potentieverlies zou zorgen, omdat het de omzetting van testosteron naar dihydrotestosteron verhindert. Maar dit heb ik nog nooit meegemaakt bij een van mijn patiënten.”
No results found